گالری آثار هنری با رویکرد معماری ایرانی
اتوکد
تصاویر ۳D
باید به وضوح دانست که ساختمان گالری ناشی از خواستگاه های متعددی است که هر یک از آنها تاریخچه متفاوتی دارد ـ از قبیل: اطاق گنجینه، نمایشگاه آثار هنری و عتیقه ها، نمایشگاه مجموعه تاریخ طبیعی، گالری عکس، باغ باستانشناسی، گالری عظیم دولتی، گالری علوم، گالری اجتماعی و غیره … . همچنین باید بدانیم که گالری آثار هنریی معاصر به طور همزمان در دو جهت مخالف در حال حرکتند. از یک طرف ،مجموعه های فرهنگی بزرگی در حال توسعه اند که گالری و فضاهای نمایشگاهی، نقش مهمی در ترکیب آنها ایفا می کنند. (افزایش مشابهی در تعدادی گالری آثار هنریی ملی که بسیاری از آنها نیاز به بازسازی دارند نیز صورت گرفته است).
از طرف دیگر، گالری آثار هنریی کوچک اختصاصی که به یک موضوع خاص می پردازند به طور فزاینده ایی رواج بیشتری می یابند. ممکن است این گونه گالری آثار هنری به هنرمندی خاص یا به یک مجموعه فردی (عمومی، خصوصی)، باستانشناسی، صنعتی یا موضوعاتی از دنیای کار، یا به یکی از جنبه های طیف بسیار گسترده فرهنگ معاصر، سینما، طراحی صنعتی، روانکاوی، زنان هنرمند، کودکی و بسیار جنبه های دیگر اختصاص یابد. بنابراین ما شاهد تکامل همزمان دو گرایش متضاد هستیم: گالری آثار هنریی چند منظوره و گالری آثار هنریی تخصصی. شکی نیست که گالری آثار هنری از نقطه نظر برنامه ریزی طی چند دهه اخیر پیچیده تر شده اند.
در حالیکه از گالری آثار هنریی قرن نوزدهم انتظار می رفت که صرفاً فضاهایی برای نمایشگاههای دائمی آثار هنری باشند، گالری آثار هنریی اواخر قرن بیستم باید وظایف بسیار متنوعی را ایفاء نمایند. این گالری آثار هنری علاوه بر فضاهای ویژه نمایش آثار هنری، نیازمند فضائی قابل ملاحظه برای ذخیره سازی، نگهداری و مرمت اشیاء اند. با افزایش تعداد بازدید کنندگان از بناهای فرهنگی ـ که به عنوان مراکز فعالیت و مصرف ـ در نظر گرفته می شوند نیاز به امکانات جنبی نظیر: مغازه، رستوران، سالنهای سخنرانی و فضاهایی برای نمایشگاه های موقتی مطرح می گردد. افزون بر این، پیچدگی اداره چنین موسساتی بدین معناست که بخش اعظم ساختمان می باید به قسمت اداری اختصاص یابد.
