این روز ها تب مصرف ارگانیک، یا همان مواد غذایی که به طور طبیعی یا بدون هیچ نوع آفت کشی پرورش داده میشود ،در میان مردم و میوه فروشی ها بالا گرفته است و روش های متفاوت و یا سخت و بخصوصی دارد . پرورش ارگانیک در کشور هایی که کشاورزی پیشرفته ای دارند رواج یافته است و در ایران نیز در برخی از قسمت های کشور این روش بخصوص دیده می شود. و به لطف خداوند متعال با طی مرا حلی کشور ما نیز یکی از کشور هایی خواهد شد که پرورش ارگانیک را الگو قرار خواهند داد. ارگانیک مفهومی است که در باره ی اینکه غذاهای کشاورزی و محصولات فیبری تا قبل از رسیدن به دست مصرف کننده چگونه پرورش یافته واداره و نگهداری شده اند ،بحث می کند.
ارگانیک همچنین مجموعه ای از استاندارد هایی برای کشاورزانی است که گیاهان و محصولات پرورش می دهند برای عمل آوردگان وگردانندگان این مواد و محصولات که آن ها را به غذا تبدیل می کنند. کشاورزی زیستی (کشاورزی ارگانیک، طبیعی)، گونه‌ای کشاورزی است که در تولید و فرآوری محصولات آن از کودهای شیمیایی، سموم، هورمون‌ها و دگرگونی‌ها و دستکاری‌های ژنتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین، کاشت و برداشت با استفاده از نهاده‌های طبیعی (همچون کود زیستی، کمپوست‌ها، حشرات سودمند، ریزاندامگان کارآ یا EM) باشد. کشاورزی ارگانیک، سیستمی تولیدی است که سلامت خاک، اکوسیستم‌ها و انسان را پایدار می‌سازد و بر فرایند بوم شناسانه، تنوع زیستی و چرخه‌های سازگار با شرایط محلی تکیه دارد.
فرآورده‌های کشاورزی زیستی در کشور ما با نام محصولات سالم و در کشورهای اروپایی و آمریکایی با نام کشاورزی زیستی (Organic farming) یا کشاورزی بیولوژیک (Bio) شناخته میشود. کشاورزی زیستی، یک سیستم مدیریتی جامعی است که کمیت و کیفیت محصولات از تولید تا فرآوری و انتقال به مصرف‌کننده، سلامت خاک، گیاه، حیوان، انسان، میکروارگانیسم‌ها، محیط سیاره زمین به عنوان یک موجود زنده واحد، اصول اکولوژیکی، محیط زیست، اصول عدالت و روابط اجتماعی، احترام به مخلوقات و اصول پایداری زیستی در آن مد نظر است.