Database:
پایگاه دادهها ، بانک اطلاعاتی یا دِیتابِیس (Database) به مجموعهای از دادهها با ساختار منظم و سامانمند گفته میشود. «پایگاه داده» اشاره به مجموعهای از دادههای مرتبط و ساختار یا سازمان است که دسترسی به این اطلاعات معمولاً از طریق «سیستم مدیریت پایگاه داده» (DBMS) متشکل از یک مجموعه یکپارچه از نرمافزارهای کامپیوتری است که اجازه میدهد تا کاربران برای ارتباط برقرار کردن با یک یا چند پایگاه دادهها و دسترسی به تمام اطلاعات موجود در پایگاه داده (اگر چه محدودیت ممکن است که دسترسی محدود به اطلاعات خاص وجود داشته باشد) را فراهم میکند.
چگونگی این که توابع مختلف که ورود، ذخیرهسازی و بازیابی مقادیر زیادی از اطلاعات و همچنین ارائه برای مدیریت را نشان میدهد که این اطلاعات سازمان یافتهاست. از آنجا که از ارتباط نزدیک بین آنها، اصطلاح «پایگاه داده» است که اغلب معمولی استفاده میشود برای اشاره به هر دو یک پایگاه داده و DBMS استفاده میشود. خارج از دنیای فناوری اطلاعات حرفهای، پایگاه داده مدتی است که اغلب برای اشاره به هر مجموعهای از دادههای مرتبط (مانند یک صفحه گسترده یا یک شاخص کارت) استفاده میشود. در این مقاله تنها با پایگاه دادهای که در آن اندازه و شرایط ضروری استفاده از سیستم مدیریت پایگاه داده مهم است سروکار داریم.
دی. بی. ام. اس. اس موجود به توابع مختلف اجازه میدهد که مدیریت یک پایگاه داده و دادههای خود را انجام دهد که میتوان آن را به چهار گروه اصلی طبقهبندی کرد:
- تعریف دادهها ـ ایجاد، اصلاح و حذف از تعاریفی که سازمان داده را با استفاده از آن تعریف میکنیم.
- به روزرسانی ـ درج، اصلاح و حذف دادههای واقعی.
ارائه اطلاعات در یک فرم بهطور مستقیم قابل استفاده یا برای پردازش بیشتر توسط برنامههای کاربردی دیگر. دادههای بازیابی ممکن است در یک فرم اساساً همان است که در پایگاه داده یا در یک فرم جدید به دست آمده با تغییر یا ترکیب دادههای موجود از پایگاه دادههای ذخیره شده در دسترس ساخته شدهاست. اداره ـ ثبت نام و نظارت بر کاربران، اجرای امنیت دادهها، نظارت بر عملکرد، حفظ تمامیت دادهها، خرید و فروش با کنترل همزمانی، و دوره نقاهت بعد اطلاعات است که توسط برخی از رویداد مانند شکست غیرمنتظره سیستم خراب به وجود میآید.