تاریخچه تاسیسات شهری:
اولین نشانه ها از وجود تاسیسات شهری در تاریخ تمدن هند در شهر هاراپا یافت شده است که در این شهر سیستمی جهت انتقال فاضلاب و پاکسازی شهر بوده است اما بنا بر گفته تاریخنگاران اولین سیستم زه کشی متعلق به رم باستان می باشد. تاریخچه تاسیسات شهری در ایران به ایجاد قنوات در سال به منظور بهره برداری از آب های زیرزمینی و انتقال آن به صورت بهینه و با کمترین میزان اتلاف و تبخیر و آلودگی باز می گردد.
تاسیسات مدرن اولین بار در پی کمسیونی در لندن به منظور تصویب قانون بهداشت عمومی پس از انقلاب صنعتی شکل گرفت که منجر به ایجاد سیستم دفع فاضلاب و سیستم انتقال آب سالم گردید. تاسیسات برق در سال های ۱۲۷۰ ـ ۱۲۰۸ و تاسیسات آب در سال های ۱۳۰۶ برای اولین بار در ایران تاسیس شد.
تاسیسات شهری:
منظور از تاسیسات شهری عبارتند از تاسیساتی که به منظور رفع نیازها و مشکلات ساکنین شهر از نظر:
- تامین آب
- برق
- تلفن
- فاضلاب
- جمع آوری و دفع آب های سطحی
- گاز
- و …
بوجود می آیند و لزوم ایجاد آنها و ضابطه هایی که در مورد چنین تاسیساتی بایستی رعایت شود، از اهمیت و اولویت وژه ای در رشد و توسعه شهرها برخوردار است. به طوز کلی کاربری های تجهیزات و تسهیلات شهری نیز در این دسته جای می گیرند و هرچند که نگاه متفاوتی به این قضیه وجود دارد و آن را میتوان از دیدگاههای متفاوتی دسته بندی کرد اما با نگاه به کاربری خدمات شهری به طور کلی در دسته کاربری های تاسیسات شهری قرار می گیرند.
تاسیسات شهری مانند:
- برق
- آب
- گاز
- تلفن و اینترنت
- تامین سوخت (نیروگاه ها، پست های برق و گاز، مراکز مخابراتی، مراکز تصفیه آب و فاضلاب و …)
تاسیسات شهری مانند:
- پایانه مسافربری (فرودگاه، ایستگاه قطار و …)
- کشتارگاه
- میادین میوه و تره بار
- آتش نشانی
- دفع پسماندهای شهری
- گورستان
- غسالخانه
- پارکینگ
- جایگاه های سوخت و انرژی (پمپ بنزین، گاز و شارژ برق)
- سردخانه
- و …
مجموعه عناصر فیزیکی موجود و لازمی که کارکرد شهری را میسر می سازد و باعث ترکیب و تشکیل فضای شهری می شود تاسیسات و تجهیزات شهری نامیده می شود.