معماری سبز برخاسته از معماری پایدار و توسعه پایدار می باشد که این نیز ناشی از نیاز انسان امروز در مقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصر حاضر است. معماری و فن آوری میتوانند از یکدیگر یاد بگیرند. معماری “های تک” با منطق خشک تولید کلان واستفاده بی مهابا از تکنولوژی و تلفیق با کارکردگرائی شدید منجر به محیط های خنثی و بی مصرف شد حساسیت در برابر چنین وضعیتی روابط گسترده تر، از جمله ساخت مکان ،مصرف انرژی، شهر سازی و آگاهی زیست را بوجود آورد بطوریکه امروزه اکوتک (تلفیق طبیعت با تکنولوژی) را در مقابل های تک قرار داده است.
در معماری معاصر، تغییراتی که با توجه به معیاری های زیست اقلیمی و پایداری پدید می آیند، هر روز اهمیت بیشتری می یابند. سخن از پایداری در معماری را می توان به تصور و طراحی ساخت و سازهای آینده تعبیر کرد. آن هم نه تنها با پایداری فیزیکی ساختمان، بلکه با پایداری و حفظ این سیاره و منابع انرژی آن، گسترش شهر نشینی و زندگی صنعتی باعث ایجاد اثرات مخرب زیست محیطی گوناگون گردیده، که مهمترین آنها آلودگی هوا و صدامی باشد.
بحث معماری پایدار، بحث جدیدی نیست چه در زمان ساخت و به اصطلاح مرحله کارگاهی چه در زمان استفاده و همچنین در زمان بازسازی و تخریب یک بنا باید از مصالح و روش کار استفاده کرد که کمترین ضرر را به محیط زیست و در نتیجه بشریت وارد کند. اصطلاح معماری پایدار یا معماری محیط زیستی به معماری حساس به مسائل پیچیده همزیستی طبیعت، انسان و مصنوعات اطلاق می شود. این واقیعت موجب شده در اغلب کشورها معماری محیط زیستی نوعی رمان علمی، تخیلی مربوط به آینده یا نوعی تجمل مختص قشر مرفه تلقی شود اما واقعیت با این ایده کلیشه ای نسبت به معماری محیط زیستی متفاوت است.
امروز هدف معماری محیط زیستی ایجاد تعادلی پایدار و سازمان یافته بین طبیعت،موجودات زنده و محیط مصنوع است. یا به نوعی معماری سبز و در این راه کل فرآیند معماری، یعنی اندیشیدن و مطالعه، طراحی، ساخت. فرآیند سبز در معماری فرآیندی کهن می باشد برای مثال از هنگامی که انسان های غارنشین برای اولین بار پی به این مسئله بردند که انتخاب غاری رو به جنوب از لحاظ دمای محیط مناسب تر از غاری می باشد که دهانه آن به سمت شمال است.
کلیات و اهداف در معماری سبز:
الگوهای نادرست رفتاری محیط طبیعی را ویران می کنددر حالیکه ما برای دوره طولانی بقاء ،طی نسلهای آتی به آن وابسته ایم. طراحی سبز عملی است برای حل مشکلات که طی آن منابع طبیعی قبل، بعد وطی پروسه تولید و ساخت به کمترین حد آسیب می بیند به علاوه مصالح مفید بوده و قابل بازگشت به چرخه طبیعت باشند .
موضوعات مطرح در معماری سبز:
- صرفه جوئی در انرژی
- مسائل جهانی زیست محیطی
- بهینه کردن پروسه تولید مصالح
- بهره گیری از اصول معماری محلی
- استفاده از فضای سبز برای کمک به حفاظت محیط زیست
دستور العمل اجرائی معماری سبز:
- در مناطق توسعه یافته ساخت و ساز کنید
- پروژه و نقشه های چند منظوره طراحی کنید
- دسترسی به حمل و نقل عمومی، مسیرهای عبور دوچرخه و دسترسی پیاده به خدمات اساسی براحتی فراهم باشد
- ساختمانهای قدیمی را بازسازی کنید
- ساختمان ها را با توجه به حداقل رساندن فشردگی محیطی مستقر سازید و مناطق دست نخورده را حفظ کنید
- از گیاهان بومی و اقلیمی با توجه به ویژگی های آنها بهره برداری گردد
فهرست:
- مقدمه
- معماری سبز
- کلیات و اهداف در معماری سبز
- دستور العمل اجرایی معماری سبز
- مصالح سبز
- معرفی معماران سبز
- معرفی نمونه های معماری پایدار