علائم حیاتی:

علائم حیاتی معیارهای آماری و فیزیولوژیک مختلفی هستند که توسط پزشک و پرستار کنترل و ثبت شده و به منظور ارزیابی اساسی‌ترین عملکردهای بدن انسان بکار می‌روند. ثبت علائم حیاتی بخش جدا ناپذیر از یک پروسه درمانی است. برداشتن علائم حیاتی به‌طور طبیعی مستلزم کنترل و ثبت دما و درجه حرارت بدن، تعداد نبض (ضربان قلب)، فشار خون و تعداد تنفس است، اما گاه ممکن است شامل اندازه‌گیری‌های دیگری چون اکسیژن اشباع در خون، درد و غیره نیز باشد. علائم حیاتی اغلب با توجه به سن افراد مقداری متفاوت است.

اصول کنترل علایم حیاتی:

1. پرستارمسئول مراقبت بیمار،مسئول اندازه گیری علایم حیاتی بیمار است
2. استفاده از وسایل سالم و مناسب وپوزیشن مناسب
3. مقایسه علایم با علایم حیاتی پایه بیمار
4. آگاهی از مواردی که در علایم حیاتی مددجو تاثیردارد. (دارو، بیماری و …)
5. کنترل علایم وتوجه به تغییرات آن
6. تجزیه وتحلیل علایم حیاتی به صورت یکجا

درجه حرارت بدن:

• تفاوت بین میزان حرارت تولید شده توسط فرآیندهای متابولیک و میزان حرارت از دست رفته در محیط
• T= حرارت تولید شده _حرارت از دست رفته

تنظیم درجه حرارت:

• توسط مکانیسم فیزیولوژیک و رفتاری تنظیم می شود.
• مرکز کنترل درجه حرارت (هیپوتالاموس) است.
• هیپوتالاموس قدامی: مسئول از دست رفتن حرارت.
• هیپوتالاموس خلفی: مسئول تولید حرارت.