قلب:
قلب یا دل یک اندام است که مسئول تلمبه زدن خون ماهیچه ای به شریان ها بوسیله ی حرکات ضرباندار است .قلب انسان به طور میانگین نزدیک به صدهزار بار در روز می‌تپد. قلب انسان در قفسه سینه قرار دارد و همیشه در حال کار کردن است. برای اینکه قلب بتواند این کار سنگین را انجام دهد، نیاز است که توسط سرخرگ های تاجی (کرونری)، به ماهیچه خودش نیز خونرسانی مناسبی صورت پذیرد.
کالبدشناسی قلب:
- دهلیز راست
- دهلیز چپ
- بزرگ‌سیاهرگ زبَرین
- آئورت
- سرخرگ ششی
- سیاهرگ ششی
- دریچه میترال (دولختی)
- دریچه آئورتی
- بطن چپ
- بطن راست
- بزرگ‌سیاهرگ زیرین
- دریچه سه‌لتی
- دریچه ششی
این عضو مخروطی‌شکل بصورت کیسه‌ای عضلانی تقریباً در وسط فضای قفسه سینه کمی متمایل به جلو و طرف چپابتدا در دل اسفنج متراکم و وسیعی مملو از هوا یعنی ریه‌ها پنهان شده و سپس توسط یک قفس استخوانی بسیار سخت اما قابل انعطاف مورد محافظت قرار گرفته‌است. ابعاد قلب در یک فرد بزرگسال حدود ۶x9x۱۲ سانتیمتر و وزن آن در آقایان حدود ۳۰۰ و در خانمها حدود ۲۵۰ گرم (یعنی حدود ۰٫۴ درصد وزن کل بدن) می‌باشد.
فیزیولوژی عضله قلبی
قلب از سه نوع عمده عضله قلبی تشکیل شده است:
- عضله دهلیزی
- عضله بطنی
- فیبرهای عضلا نی تخصص عمل یافته تحریکی ـ هدایتی
سیستم هدایتی قلب در واقع ایمپالسهای الکتریکی را تولید و هدایت می کند. این فیبرها به دلیل محتوی کم فیبریل های انقباضی به طور ضعیف منقبض می شوند. انواع دهلیزی و بطنی عضله قلبی به همان روش عضله اسکلتی منقبض می شوند به استثنای این که مدت انقباض بسیار طولانی تر است.