خواص فیزیکی و شیمیایی عنصر قلع:
قلع عنصری فلزی به رنگ سفید ـ نقره ای است که بالای C°۲/۱۳ ساختار بلورین تترا گونال و بالاتر ازC° ۱۶۱ ساختار اورترومبیک دارد . در زیرC°۲/۱۳ قلع خالص تبدیل به پودر خاکستری رنگ می شود. قلع به ندرت به صورت غیر ترکیبی در طبیعت یافت می شود. معمولاً در کانیهای کاستریت و استانین یافت می شود.این فلز به عنوان یک عنصر توسط Lavoisier شناسایی شد.
ساختار بلوری عنصر قلع:
اثرات قلع بر روی سلامتی :قلع عمدتا در مواد آلی مختلف وجود دارد. پیوندهای قلع آلی، خطرناک ترین نوع قلع برای انسان محسوب می شوند. علیرغم این خطرات قلع در صنایع مختلفی نظیر صنعت نقاشی و پلاستیک سازی و در کشاورزی به عنوان آفت کش به کار می روند. علیرغم مضرات قلع، کاربردهای قلع آلی هنوز در حال افزایش است.
اثرات قلع آلی متفاوتند. این اثرات بستگی به نوع ماده موجود و جانداری که آن را مورد استفاده قرار داده بستگی دارد. خطرناک ترین نوع قلع آلی برای انسان، تری اتیل قلع می باشد. طول پیوندهای هیدروژن این ماده نسبتا کوتاه است. وقتی پیوندهای هیدروژن در قلع بلندتر باشد، برای سلامت انسان مضر نخواهد بود. انسان از طریق غذا، تنفس و پوست قلع را جذب می کند.
جذب قلع در طولانی مدت اثرات زیر را به همراه دارد:
- سوزش چشم و پوست
- سردرد
- شکم درد
- بیماری و سرگیجه
- اختلال در تنفس
- اختلال در دفع ادرار
اثرات دراز مدت آن عبارتند از:
- افسردگی
- آسیب کبد
- اختلال سیستم ایمنی
- اختلالات کروموزومی
- کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون
- آسیب مغز (خشم، ناهنجاری خواب، فراموشی و سردرد)
اثرات زیست محیطی قلع :قلع به صورت اتمی یا ملکولی خیلی سمی نیست. شکل سمی قلع، قلع آلی است. ترکیات قلع آلی مدت زمانی طولانی در محیط باقی می مانند. این ترکیبات بسیار مقاوم هستند و به راحتی تجزیه نمی شوند. بعضی از میکروارگانیسم ها، ترکیبات قلع آلی را تجزیه می کنند و این قاده سالیان متمادی در خاک می ماند. به این علت، غلظت قلع آلی زیاد می شود.