طالبان و امنیت جمهوری اسلامی ایران:
بعد از سقوط آخرین دولت کمونیستی در اواخر آوریل ۱۹۹۲ م و انتقال قدرت به مهاجرین(کسانی که در دهه های قبل یا خود یا پدرانشان به پاکستان عظیمت کرده بودند و حالا با برنامه ریزی منسجم برگشته بودند تا قدرت را در دست بگیرند این گروه طالبان نام داشتند) زیاده خواهی های بعضی احزاب جهادی، دور شدن از اسلام و اصل مقدس جهاد، نوگرائی و نژادپرستی افراطی، عدم بلوغ سیاسی بسیاری از سران جهادی ، عدم برنامه ریزی و تربیت کادر متعهد و کاردان و ضعف شدید فرهنگی، به خصوص در میان انقلابیون، مضاعف بر نقشه های استعمار خارجی، کشور افغانستان را وارد یکی از پیچیده ترین بحران های کنونی جهان نمود.
بحرانی که علیرغم، تباهی ملت مظلوم افغانستان، هویت اسلامی، انقلابی نهضت مردم افغانستان و نیز امنیت منطقه ای کشورهای همسایه را با تهدید رو به رو ساخت. با ظهور جنبش طالبان در تابستان ۱۹۹۴ م، بحران افغانستان وارد دور جدیدی شد. در زمان کوتاهی طالبان بر پایتخت کشور و اکثر استان های جنوبی و غربی سیطره یافت. طالبان بزودی مناطقی در جنوب افغانستان را که زیر تسلط دولت مجاهدین به رهبری برهان الدین ربانی بود اشغال نمودند. آنها یک ماه و دور روز پس از اعلام موجودیت، ولایت قندهار چهارمین ولایت مهم افغانستان را تصرف کردند. طالبان به پیشروی های خود ادامه دادند.
و تعدادی از ولایات را بدون جنگ یکی پس از دیگری اشغال می نمودند که به ترتیب دیگر ولایات وردک، لوگر، خوست، هرات، جلال آباد و کابل را با اندک درگیری هایی تا تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۶ به تصرف خود در آوردند. آنها به محض ورود به کابل ، پایتخت افغانستان، دکتر محمد نجیب الله احمدزی، رئیس جمهور سابق افغانستان و برادرش شاهپور احمدزی را کشتند و جنازه هایشان را چهار راه آریانا در نزدیکی ارگ ریاست جمهوری افغانستان به نمایش گذاشتند. سپس به تدریج سه چهارم خاک افغانستان را متصرف شدند. طالبان سپس نام حکومت خود را امارت اسلامی افغانستان گذاشتند و تشکیلات خود را از طریق رادیو افغانستان اعلام نمودند.
طالبان:
به معنای طلبه ها (جمع : طلاب)، نام گروهی است از شبه نظامیان مخالف دولت افغانستان که دارای عقاید مذهبی متعصبانه و وابسته به مکتب حنفی و وهابی در دین اسلام است. طالبان در افغانستان و جهان عرب به کسانی گفته می شود که در مکاتب و مدارس دینی تعالیم اسلامی را فرا می گیرند.
فرهنگ:
- استعدادهای فکری و اخلاقی پرورش یافته به وسیله ی آموزش
- ذوق اعتلا و گسترش یافته از راه تربیت فکری و اخلاقی پرورش یافته به وسیله آموزش
- ذوق و اعتقاد و رفتار انسان که تابع طرفیت فراگیری او و انتقال آگاهی ها به نسل های بعدی است
- باورهای سنتی شکل های اجتماعی و ویژگی های مادی یک گروه نژادی، دینی، یا اجتماعی.
فهرست مطالب:
- مقدمه
- کلیات
- بخش اول
- فصل اول: طالبان
- تعاریف: جرقه های ظهور و شکل گیری
- اعمال قدرت
- فصل دوم: امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
- تعاریف
- رویکردها
- ابعاد
- شاخص ها
- فصل سوم: ارتباط میان امنیت جمهوری اسلامی ایران و طالبان
- بخش دوم: ابعاد امنیتی
- فصل اول: تهدیدات اقتصادی طالبان علیه ایران
- تعریف
- نظریات
- ابعاد و شاخص ها
- فصل سوم: تهدیدات سیاسی ایدئولوژیک طالبان علیه ایران
- تعاریف
- نظریات
- ابعاد و شاخص ها
- نتیجه گیری