عضله اسکلتی (Skeletal muscle) گروهی از عضلات بدن هستند که اصطلاحاً حرکات ارادی را انجام می‌دهند. عضله های اسکلتی از هزاران تار ماهیچه‌ای انقباض‌پذیر تشکیل شده‌است. که بصورت موازی در کنار یکدیگر قرار گرفته و توسط غلافی از بافت همبند احاطه شده‌است. این عضلات حدود دو سوم وزن بدن را تشکیل می دهند. عضلات اسکلتی با عمل انقباضی خود، دستگاه اسکلتی (استخوان ها و مفاصل) را تحت تاثیر قرار داده، باعث تحرک، ثبات و اعمال حرکتی گوناگون موجودات می گردند. عضلات اسکلتی توسط نورون های حرکتی (آلفا موتور نورون ها) تحریک می شوند. این نورون ها از شاخ قدامی نخاع یا هسته های حرکتی اعصاب مغزی به عضلات اسکلتی می روند. هر عضله اسکلتی از دو قسمت تشکیل شده است:
- بافت عضلانی که خاصیت انقباضی داشته و بیشتر شامل فیلامان های اکتین و میوزین است. بافت عضلانی از فیبر های عضلانی تشکیل می گردد. هر فیبر عضلانی یک سلول عضلانی است.
- بافت همبند (یعنی اپی میزیوم، پری میزیوم و اندومیزیوم) که به صورت غلاف هایی بافت عضلانی را احاطه می کنند. این غلاف ها در ترتیب های متنوعی ترکیب شده و تاندون را می سازند که عضله اسکلتی را به استخوان متصل می کند.